Uit een studie van de Koning Boudewijnstichting van enkele jaren geleden blijkt dat 60% van de Marokkaanse inwijkelingen in ons land een eigendom in Marokko heeft. Dat is meestal een huis, maar het kan ook gaan om een grond of residentie. Geen probleem voor wie hier huurt op de private markt, maar op een sociale woning heb je dan geen recht. Alleen: in de praktijk is dit amper te controleren.
Belastingaangifte
In zijn antwoord op een parlementaire vraag van Kamerlid Koenraad Degroote (N-VA) laat minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) weten dat hij daar iets aan wil doen. In feite heeft de fiscus hier wel al zicht op, maar volgens het dubbelbelastingverdrag met Marokko mogen deze gegevens enkel voor fiscale doeleinden gebruikt worden. Met andere woorden: om te controleren of de belastingaangifte wel correct was en of de persoon in kwestie dus geen bijkomende inkomsten heeft, omdat hij bijvoorbeeld ergens een huis verhuurt. Doorspelen aan sociale huisvestingsmaatschappijen mag voorlopig niet. “Nochtans is ook hier een goede uitwisseling van informatie belangrijk om domiciliefraude tegen te gaan”, aldus Van Overtveldt. De minister heeft zijn administratie nu de opdracht gegeven om Marokko een verdragswijziging voor te stellen, waarin dat luik wel opgenomen is. Die documenten vertrekken de komende dagen naar Rabat.
Voor een land als Turkije ligt de situatie moeilijker. Turkije heeft wel een verdrag ondertekend om belastinggegevens uit te wisselen, maar heeft het nog niet bekrachtigd en dus wordt er momenteel geen informatie uitgewisseld. Eens daar groen licht komt, kan de regering vragen dat die informatie ook gebruikt kan worden in de strijd tegen domiciliefraude.